Noong natalo ako 68 beses, natutunan kong ang mahjong ay hindi tungkol sa tala—kundi sa ritmo, ritwal, at kalaliman ng bawat tile. Ito ay terapiya, hindi laro.

Bakit ako naglalaro ng 'Mahjong Huli' hindi para manalo, kundi para mahanap ang katahimikan sa gitna ng kalungkutan? Basahin kung paano ang isang laro ay naging salamin ng modernong takot at pangangailangan ng kontrol.